خاستگاه هنر زیلو بافی دراستان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد بوده که از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند.زیلو در نقش و بافت شباهت بسیاری به حصیر دارد و همانند حصیر یکی از موارد استفاده آن در مساجد، مصلی و اماکن متبرکه است. کارشناسان احتمال میدهند که زیلو بافی تکامل شیوه بافت حصیر باشد.
خاستگاه هنر زیلو بافی دراستان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد بوده که از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند.زیلو در نقش و بافت شباهت بسیاری به حصیر دارد و همانند حصیر یکی از موارد استفاده آن در مساجد، مصلی و اماکن متبرکه است. کارشناسان احتمال میدهند که زیلو بافی تکامل شیوه بافت حصیر باشد.
بافندگی و نساجی از بومیترین هنرهای ایرانی است و سابقهای دیرینه و هزارانساله دارد؛ از فرش نامدار دوره هخامنشی، پازیرک گرفته تا پارچههای فاخر عهد ساسانی یا بافتههای دوره سلجوقی و انواع پارچهها و فرشهای بیهمتای عصر صفوی که الحق اوج درخشان و عصر طلایی نساجی و بافندگی در ایران است، همه و همه نشاندهنده حیات ارزشمند و دیرینه و رواج این هنر در زندگی ایرانیان است.استان یزد همواره از مراکز مهم بافندگی بوده و در کنار هنر و معماری بینظیر و زیبا و چشمنوازش، در بافندگی بافتههای داری و غیر داری نظیر قالیبافی، شعربافی، زریبافی، شالبافی، ترمه، مخمل، و بهویژه زیلو نیز درخشیده است. زیلو زیراندازی ساده و بی تکلف و با دوام و خنک و بهداشتی است. تار و پودش از پنبه تشکیل یافته است. بی پیرایه است و از خلوص پرمعنایی برخوردار است. ساده و با وقار است؛ زیرا تنوع رنگی محدودی دارد و آرایههای آن نقشهای ساده هندسی بیش نیست. نقوش زیلو ارتباط عمیقی با فرهنگ مردم دارد. این سادگی و صداقت همگام و سازگار با بناها و روحیه قانع مردم این خطه است.
خاستگاه هنر زیلو بافی دراستان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد بوده که از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند.زیلو در نقش و بافت شباهت بسیاری به حصیر دارد و همانند حصیر یکی از موارد استفاده آن در مساجد، مصلی و اماکن متبرکه است. کارشناسان احتمال میدهند که زیلو بافی تکامل شیوه بافت حصیر باشد.
خاستگاه هنر زیلو بافی دراستان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد بوده که از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند.زیلو در نقش و بافت شباهت بسیاری به حصیر دارد و همانند حصیر یکی از موارد استفاده آن در مساجد، مصلی و اماکن متبرکه است. کارشناسان احتمال میدهند که زیلو بافی تکامل شیوه بافت حصیر باشد.
خاستگاه هنر زیلو بافی دراستان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد بوده که از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند.زیلو در نقش و بافت شباهت بسیاری به حصیر دارد و همانند حصیر یکی از موارد استفاده آن در مساجد، مصلی و اماکن متبرکه است. کارشناسان احتمال میدهند که زیلو بافی تکامل شیوه بافت حصیر باشد.
زیلو نوعی کف پوش است که در گذشته از پشم یا پنبه بافته می شد. اما امروزه از نخ های پنبه ای نمره 5 بافته می شود و اغلب به صورت دو رنگ و دورو بافته می شود. ابزار کار زیلو بافی مانند ابزار گلیم بافی است که عبارتند از سیخ، دفتین، چاقو و… برای تولید زیلو ابتدا چله کشی با نخ پنبه ای یک رنگ صورت می گیرد. محل تولید زیلو به طور عمده یزد ( میبد، اشکذر، فرانق) می باشد. از انجا که در بافت زیلو از پنبه استفاده می شود، استفاده از آن در تابستان خنکی مطبوعی دارد.